نمی دانم. حرف هایشان را نمی فهمم.دلنگرانی هایشان را هم. گاهی نیاز است که ادم برود در خودش. برود در خودش و دو دوتای ذهنش را چهارتا کند. برود در خودش و در سکوتش با خودش، با احساسش، با زندگیش خلوت کند. حالا حال من همین است این روزها. میخواهم در خودم باشم. برای خودم باشم. باید ک در خودم فرو بروم و برای خودم حرف بزنم. گاهی اینطور می شوم و خوب گاهی باید ک فقط خودم باشم...
نمی دانم چقدر این روزها در خودم ماندم ک اینطور اطرافیانم ب صدا در آمدند...ولی شاید خیلی طولانی شده است...شاید...باید یک سر بروم پیش مشاورم واقعا شاید!!!!!